ଭଲରେ ଥା’ କବି।। ଅମରେନ୍ଦ୍ର ମାଧବ ଦାଶ ।। ଶବ୍ଦକୁ ସାଞ୍ଜୁକବିତାକୁ କବଚ କରିଭଲରେ ଥା’, ଗାତରେ ଥା’ କବି…ପଚୁଥିବା ମୁଠେ ଚାଉଳରହାଣ୍ଡିଏ ତୋରାଣି ଆଶ୍ରାରେଜୀବନ ଜିଉଁଥିବା ଆମେ ବିଭଲରେ ଅଛୁ, ବେଶ ଖୁସିରେ ଅଛୁ… ତମେ ଯେତେବେଳେ ବିଭୋରଫୁଲ, ଜହ୍ନ, ତାରାଙ୍କୁ ନେଇସେତେବେଳେ ହୀନିମାନ ଜୀବନକୁ ହିଂସାକରିଥୋକେ ଲୁଟି ଚାଲିଛନ୍ତି ଆମକୁଆମ ଷଣ୍ଢାରେ ଅତର୍କିତ…

ଭଲଲାଗେ  ବୋଲି ତ।। ପିନାକୀ ମିଶ୍ର ।। ଛିଣ୍ଡେଇନି ଫୁଲକଢ଼ଆଉଜେଇନି କବାଟଟେକା ପକେଇନି ପାଣିକି,ତୁମ ଟ୍ରେନ୍ ଛାଡ଼ିବା ଆଗରୁ –ଫେରିଆସିନି ଘରକୁ ଏକମୁହାଁ । କହିବା ଆଗରୁ-  ବଢ଼େଇଛି ହାତଲୋଡ଼ି ବା ଆଗରୁ- ଯାଚିଦେଇଛି ରୁମାଲ୍ଗଛମୂଳେ ବସେଇ ଦେଇଛି ମୋ’ ଇଚ୍ଛାମାନଙ୍କୁଚାଲିଛି ତୁମସାଥେଝୁଣ୍ଟିବାକୁ ଦେବିନି ତୁମକୁ,ବର୍ଷାବତାସକୁ ଫୁ’ କରିଛି,ମୋତେ ଜଣା ଶରବିନ୍ଧା କୌଶଳ । ଭଲଲାଗେ ବୋଲି…

ରାସ୍ତା।। ଅଶୋକ କୁମାର ପଟ୍ଟନାୟକ ।। ତୁମେ ସେଇ ରାସ୍ତା କଥା କହୁଛ ନା !ଯେଉଁ ରାସ୍ତା ଦେଇ ମୁଁଭେଟିଥିଲି ସୁଖ ଗଛର ଛାଇକୁଛାଇ ତଳେ ସ୍ବପ୍ନମାନେ ପାଦ ଥାପିଆଙ୍କୁଥିଲେ ସବୁଜ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିମହକି ଯାଉଥିଲା ମାଟି। ଏବେ ଆଉ ନାହିଁ ସେ ସବୁଜିମାସେଇ ରାସ୍ତା ଦେଇଲମ୍ବିଥିବା ଗଛ ଓହଳରେଆଉ ଦିଶୁନାହିଁବାୟାଚଢ଼େଇର ବସା ଛାଇ ତଳେ ନାହିଁଆଶ୍ୱସ୍ତିର…

କଥାବାର୍ତ୍ତା : ବାଲିଗରଡ଼ାରୁ ସ୍ବପ୍ନର ମୁକ୍ତା ଛାଣୁଥିବା ଜଣେ ନୋଳିଆ.., କବି ବିଦେଶୀ ନାୟକ।। ପଲ୍ଲବୀ ଦାସ ।।              ମାଆ, ମାଟି, ମମତାର ଜଡ଼ସଡ଼ପଣରେ ମୁଗ୍ଧ ଜଣେ ମଣିଷର ନାଆଁ ବିଦେଶୀ ନାୟକ। ଦାରିଦ୍ର୍ୟର ଚାଳଛପର ଘରେ ପ୍ରାଚୂର୍ଯ୍ୟର ଜହ୍ନାଲୋକ ସାଉଁଟୁଥିବା ଜଣେ ଭାବ-ବିହ୍ବଳ ମଣିଷ ବିଦେଶୀ ନାୟକ। ସମୁଦ୍ରର ବେଳାଭୂମିରେ ଅବହେଳିତ ବାଲି-ଗରଡ଼ାରୁ…